Zastosowanie spiruliny i chlorelli w terapii choroby Hashimoto

Spirulina i chlorella należą do kategorii superfoods, czyli superżywności, które odznaczają się niezwykłymi właściwościami odżywczymi. Są to produkty roślinne, które były stosowane od wieków w różnych miejscach świata, bardzo często jako panaceum na różne dolegliwości chorobowe. Charakteryzuje je duża zawartość składników odżywczych w małej masie produktu a tym samym duża koncentracja składników, których w naszym pożywieniu często brakuje. Przyjrzyjmy się bliżej właściwościom odżywczym spiruliny i chlorelli oraz ich zastosowaniu w terapii choroby Hashimoto.

Właściwości spiruliny 

Spirulina (Spirulina Platensis) to gatunek mikroalgi. Wykorzystywana jest ona w Afryce jako pokarm, który pozwala walczyć z niedożywieniem. Wynika to z faktu, że spirulina dostarcza do organizmu łatwo przyswajalnego białka, obfituje w beta-karoten, potas, magnez, witaminy C, D i E oraz witaminy z grupy B. Ponadto, spirulina, ze względu na zawartość kwasu gamma-linolenowego (GLA), posiada także właściwości przeciwzapalne. W 10 g spiruliny jest zawarte aż 131 mg GLA. Dodatkowo spirulina wykazuje silne właściwości antyoksydacyjne, dzięki obecności kwasów fenolowych, tokoferoli i beta-karotenu (1).

Spirulina jest bogatym źródłem białka – zawiera go około 60-70%. Jest to więc źródło białka pełnowartościowego, czyli takiego, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy. Strawność białek spiruliny wynosi 83–90% ze względu na brak celulozy w ścianie komórkowej. Ponadto spirulina, stanowi źródło siarki, która poprawia kondycję włosów, skóry, paznokci i wpływa na regenerację organizmu. Badania naukowe potwierdzają, że jest produktem bardzo cennym, dzięki któremu można dostarczyć do organizmu znaczne ilości wielu składników odżywczych nawet przez spożycie małych porcji.

Odnotowano związek spiruliny ze zwiększeniem aktywności układu immunologicznego oraz jej właściwości przeciwwirusowe. Ze względu na bogactwo antyoksydantów, wykazuje także właściwości przeciwnowotworowe. Wyniki badań wykazują jej wpływ na gospodarkę lipidową oraz węglowodanową organizmu — spirulina może obniżać stężenie cholesterolu całkowitego, a ponadto może mieć wpływ na obniżanie stężenia glukozy we krwi (2,3). 

Dodatkowo, mikroalga odznacza się dobrą przyswajalnością żelaza. Można także ją zastosować u osób z niedokrwistością z niedoboru żelaza, jako suplement wspomagający leczenie anemii (3).

W spirulinie znajduje się także unikalny polisacharyd, rodzaj cukru tj. spirulan wapnia Ca-SP (siarczanowy polisacharyd). Wykazano, że wpływa on hamująco na namnażanie wielu wirusów, m.in wirusa cytomegalii – Herpes simplex, powodujący opryszczkę, a ponadto wirusa odry, świnki, grypy i HIV (4).

Właściwości chlorelli

Chlorella to zielona alga, która należy do królestwa roślin (eukariota), w przeciwieństwie do spiruliny, która jest sinicą (cyjanobakteria), zaliczaną do królestwa bakterii (prokariota). Bardzo często przypisuje się im takie same właściwości odżywcze, a nawet określa się, że ich wpływ na organizm jest taki sam. Spirulina to przede wszystkim bogate źródło białka, natomiast chlorellę docenia się za obecność chlorofilu. Chlorella zawiera go najwięcej w przeliczeniu na 1 g ze wszystkich roślin.

Podobnie jak spirulina, chlorella zawiera komplet niezbędnych aminokwasów oraz czynnych związków, w tym karotenoidów (np. luteina, zeaksantyna, astaksantyna) jak i nienasycone kwasy tłuszczowe np. GLA. Właściwości chlorelli są szeroko przebadane i opisane w kontekście jej wpływu na zdrowie. Wskazuje się na jej wiele pozytywnych właściwości i szerokie zastosowanie w wielu dolegliwościach. Badania pokazują, że chlorella obniża poziom cholesterolu i stabilizuje ciśnienie krwi. Dodatkowo wykazuje immunostymulujące działanie wobec wirusów i bakterii, jak i nowotworów. Ze względu na swój skład, posiada także działanie antyoksydacyjne oraz zmniejsza stany zapalne wywołane czynnikami szkodliwymi, takimi jak np. alkohol, papierosy lub przyjmowane leki. Chlorella ma również zastosowanie w regulacji stężenia glukozy we krwi, także u osób chorujących na cukrzycę. Alga ta wyróżnia się także pod względem zawartości witamin i składników mineralnych, głównie obfituje w wapń, żelazo, magnez oraz cynk.

Jak wcześniej wspomniano, chlorella jest dobrym źródłem chlorofilu, który pozytywnie wpływa na neutralizację toksyn w organizmie, jak i poprawia możliwości ich wydalania z organizmu. Wykazano również, że Chlorella ma niesamowite zdolności do namnażania się. W ciągu 20 godzin mnoży się nawet czterokrotnie, co po spożyciu jej ma również przełożenie na namnażanie się dobrych kultur bakterii w jelitach. Chlorella zawiera unikalny kompleks nukleotydów, aminokwasów, witamin i składników mineralnych. Skład ten wpływa regeneracyjnie na nabłonek jelitowy. Co więcej, zwiększa produkcję DNA i RNA, przez co spowalnia procesy starzenia się organizmu. Udowodniono, że u osób suplementujących chlorellę następuje poprawa pamięci oraz zdolności do koncentracji (5). 

Zastosowanie chlorelli i spiruliny w chorobie Hashimoto

Pomimo wielu właściwości prozdrowotnych, osoby chorujące na autoimmunologiczną chorobę tarczycy powinny zwrócić szczególną uwagę na wykorzystanie zarówno spiruliny, jak i chlorelli w swojej diecie. W przypadku preparatów rynkowych spiruliny, należy zwrócić szczególną uwagę na jej skład oraz zawartość opakowania. W analizie mikrobiologicznej powinna znaleźć się informacja o ilościowej zawartości jodu. Najlepszym wyborem dla osoby z Hashimoto będzie preparat nie zawierający jodu. Osoby z zapaleniem tarczycy powinny eliminować ten rodzaj spirulin (Spirulina pacifica), gdyż powstały one na bazie gatunków alg morskich, a zawartość jodu w nich jest zdecydowanie wyższa niż w gatunkach słodkowodnych. Przypomnijmy, że wysokie spożycie jodu wiąże się też ze zwiększoną odpowiedzią autoimmunologiczną. Badania dowiodły, że nawet niewielki wzrost podaży może spowodować taką reakcję. W związku z tym w chorobie Hashimoto nadmiar tego pierwiastka nie jest wskazany.

Chlorella jest bogatym źródłem jodu, dlatego też suplementacja tej algi w dużych ilościach, będzie niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie tarczycy osób z chorobą Hashimoto. Chlorella zawiera aż 400–600 µg jogu/100 g. Co więcej, działa ona immunostymulująco, dlatego też może mieć niekorzystny wpływ na osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne (6).

Podsumowanie

Spirulina i chlorella to algi, odznaczające się szerokim wachlarzem właściwości odżywczych, korzystnie wpływających na poprawę stanu zdrowia. Ze względu na przypisywane wartości, ich niewielka ilość w diecie wykazuje pozytywne działanie na organizm, dlatego są zaliczane do kategorii superfoods. Osoby chorujące na Hashimoto powinny zwracać uwagę na rodzaj suplementowanej spiruliny, a w przypadku chlorelli nie powinny nadużywać jej stosowania w diecie, ze względu na wysoką zawartość jodu. Obydwie algi możemy zastosować jako dodatek do koktajli, deserów, owsianek, itp.

Literatura

1. Miranda M.S., Cintra R.G., Barros S.B.M., Mancini-Filho J. Antioxidant activity of the microalga Spirulina maxima. Braz. J. Med. Biol. Res. 1998, 31:1075-1079.
2. Saranraj P. Spirulina Platensis – food for future: a review.Asian Journal of Pharmaceutical Science & Technology. 2014, 4(1):26-33
3. Mohan A., Misra N., Srivastav D., Umapthy D., Kumak S. Spirulina – the nature`s wonder: a review. Sch. J. App. Med. Sci. 2014, 2(4C):1334-1339.
4. Hayashi T., Hayashi K., Maeda M.,  Kojima I. Calcium spirulan, an inhibitor of enveloped virus replication, from a blue-green alga Spirulina platensis. J Nat Prod. 1996, 59(1):83-87.
5. De Andrade L.M., José De Andrade C., Dias M., Nascimento C. Chlorella and Spirulina Microalgae as Sources of Functional Foods, Nutraceuticals and Food Supplements; an Overview. MOJ Food Process Technol. 2018, 6(2): 1-14.
6. Kwak J.H., Baek S.H., Woo Y., Han J.K.,  Kim B.G., Kim O.Y., Lee J.H. Beneficial immunostimulatory effect of short-term Chlorella supplementation: enhancement of natural killer cell activity and early inflammatory response (randomized, double-blinded, placebo-controlled trial). Nutr J, 2012, 31;11-53.

O autorze Anna Janiszewska-Janowicz

mgr

Dietetyk kliniczny. Absolwentka studiów Wydziału Nauk o Żywności i Żywienia Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzi aktywnie poradnictwo żywieniowe i dietetyczne. Specjalizuje się w dietetyce klinicznej, w tym leczeniu celiakii. Dietetyka to nie tylko jej zawód, ale przede wszystkim pasja. Największym jej sukcesem zawodowym jest uśmiech i zadowolenie pacjenta.

UDOSTĘPNIJ ARTYKUŁ

udostępnij na facebook-u