Choroba Hashimoto – najnowsze doniesienia

Wiele aspektów choroby Hashimoto ciągle podlega badaniom. W ciągu ostatnich kilku lat, prowadzono badania na temat możliwości suplementacji, objawów choroby, modyfikacji diety oraz współistniejących jednostek chorobowych.

Wpływ selenu na leczenie

Choroba Hashimoto występuje częściej u kobiet, niż u mężczyzn, co może sugerować, że androgeny (hormony płciowe, które w występują u mężczyzn w dużej ilości) pełnią funkcję ochronną tarczycy. U mężczyzn z niedoborem testosteronu, leczonych selenometioniną (jedna z form selenu) oraz dodatkowo przyjmujących testosteron, efekt zmniejszenia miana przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycy i tyreoglobulinie był silniejszy, niż u mężczyzn przyjmujących tylko selenometioninę. Może to sugerować, że testosteron moduluje siłę działania selenometioniny. Może to mieć istotny wpływ na leczenie choroby u mężczyzn (1).

Badania wykazują również, że selen (przyjmowany w formie selenometioniny) wzmacnia działanie witaminy D, która wpływa na proces autoimmunizacji choroby. Witamina D obniża także miano przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycy i tyreoglobuliny (2). W wyniku tego jednoczesne przyjmowanie selenu i witaminy D przez osób z chorobą Hashimoto może przyczyniać się do poprawy skuteczności leczenia.

Nowy parametr diagnostyki Hashimoto?

Iryzyna jest nowo odkrytą miokiną wysiłku fizycznego; Jest to substancja aktywna wytwarzana przez komórki mięśni szkieletowych, której działanie polega na zwiększeniu wydatku energetycznego poprzez zmianę tkanki tłuszczowej z żółtej na brunatną. Jak wykazano, jej stężenie u chorych na jawną niedoczynność tarczycy typu Hashimoto jest niższe niż u osób zdrowych. Z kolei, po osiągnięciu eutyreozy (stan prawidłowego wydzielania enzymów przez tarczycę), jej stężenie wzrasta. Z powyższych względów naukowcy przypuszczają, że stężenie iryzyny w mięśniach może być nowym parametrem biochemicznym pomocnym w diagnostyce choroby Hashimoto. Poznanie dokładnej roli iryzyny w przebiegu choroby  wymaga dalszych badań (3).

Czarnuszka

Choroba Hashimoto jest czynnikiem rozwoju zaburzeń profilu lipidowego. Często towarzyszy jej podwyższona frakcja cholesterolu LDL i trójglicerydów. Z kolei niedoczynność tarczycy (najczęstszy skutek choroby Hashimoto), wiąże się z wyższą śmiertelnością z powodu chorób sercowo-naczyniowych.

Wykazano, że po zastosowaniu zmielonych nasion czarnuszki, wyniki pacjentów z chorobą Hashimoto poprawiły się: zmniejszyły się wartości cholesterolu LDL i trójglicerydów, wzrosło stężenie cholesterolu frakcji HDL, z kolei stężenie TSH i anty-TPO w surowicy zmniejszyło się, podczas gdy stężenie T3 w surowicy wzrosło. Może to być skutek działania mechanizmów obejmujących zmniejszenie wchłaniania tłuszczów oraz poprawę metabolizmu jego składowych (zwiększoną regulację cząsteczek LDL oraz nieenzymatyczną peroksydacja lipidów (czarnuszka ma działanie antyoksydacyjne), dzięki czemu komórki wątroby są bardziej wydajne w usuwaniu cholesterolu LDL z krwi. Dodatkowym pozytywnym aspektem działania czarnuszki było zmniejszenie się masy ciała i BMI u pacjentów, co wiąże się ze zwiększonym wskaźnikiem uczucia sytości (4). Jeśli chcesz więcej przeczytać na temat czarnuszki i jej korzyści w leczeniu choroby Hashimoto, zajrzyj do osobnego artykułu. 

Hashimoto – nadczynność/niedoczynność

Objawy choroby Hashimoto są utożsamiana z objawami niedoczynności tarczycy, ponieważ proces autoimmunizacji polega na atakowaniu komórek tarczycy, w efekcie czego funkcja wydzielnicza gruczołu zmniejsza się. Zarejestrowano jednak przypadki, w których dochodzi do samoistnego przejścia niedoczynności w nadczynność. Mimo że w większości przypadków przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy prowadzi do niedoczynności tarczycy, sporadycznie rozwija się nadczynność tarczycy określana jako Hashitoxicosis. Najczęściej jest ona spowodowana współistnieniem choroby Hashimoto i Gravesa i Basedowa. Objawy związane są z działaniem przeciwciał stymulujących receptory TSH (TSAb), które współistnieją z przeciwciałami anty-TPO i anty-Tg. Może to prowadzić do wystąpienia objawów innej choroby autoimmunologicznej tarczycy jaką jest choroba Gravesa-Basedowa i pojawienia się jej objawów np. orbitopatii tarczycowej (zespół objawów ocznych) (5).

Wiele poruszanych tematów podlega konieczności przeprowadzenia większej ilości badań w celu potwierdzenia uzyskanych wyników. Coraz więcej zachorowań na Hashimoto umożliwia badanie przebiegu, leczenia i prewencji tej choroby.

Literatura

1. Krysiak R., Kowalcze K., Okopień B., The Effect of Selenomethionine on Thyroid Autoimmunity in Euthyroid Men With Hashimoto Thyroiditis and Testosterone Deficiency, J Clin Pharmacol, 2019.
2. Krysiak R., Kowalcze K., Okopień B., Selenomethionine potentiates the impact of vitamin D on thyroid autoimmunity in euthyroid women with Hashimoto’s thyroiditis and low vitamin D status, Pharmacol Rep., 2019 Apr; 71(2):367-373.
3. Uc ZA. , Gorar S., Mizrak S., Gullu S., Irisin levels increase after treatment in patients with newly diagnosed Hashimoto thyroiditis, J Endocrinol Invest., 2019 Feb;42(2):175-181.
4. Mahdieh Abbasalizad F., Dehghan P., Tajmiri S., Powdered black cumin seeds strongly improves serum lipids, atherogenic index of plasma and modulates anthropometric features in patients with Hashimoto’s thyroiditis, Lipids in Health and Disease, 2018.
5. Morselli L., Schlecht J., SAT-581 Graves’ Disease and Hashimoto’s Thyroiditis: Two Ends of a Spectrum, J Endocr Soc., 2019 Apr 15; 3.

O autorze Aleksandra Krupa

lic.

Absolwentka studiów licencjackich na kierunku dietetyka na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Obecnie studentka studiów magisterskich. Wiedzę oraz doświadczenie zdobywa poprzez odbywanie praktyk zawodowych w działach żywienia, szpitalach, przedszkolach, domach pomocy społecznej. Do jej zainteresowań należy prewencja oraz leczenie żywieniowe chorób nowotworowych przewodu pokarmowego.

UDOSTĘPNIJ ARTYKUŁ

udostępnij na facebook-u