Niepłodność a choroba Hashimoto – czy mogę zajść w ciążę?
Zdarza się, że choroba Hashimoto zostaje zdiagnozowana zupełnie przypadkowo po wieloletnich nieudanych próbach zajścia w ciążę. Przyczyną niepłodności mogą być…
Poporodowe zapalenie tarczycy definiuje się jako zaostrzenie lub ujawnienie autoimmunizacyjnej choroby tarczycy (związanej z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego) w ciągu roku od porodu, bądź poronienia. Choroba ta może dotyczyć nawet 10% kobiet po porodzie.
Poporodowe zapalenie tarczycy może przebiegać w różnych postaciach. Wyróżnia się postać przejściowej nadczynności tarczycy, przejściowej niedoczynności tarczycy (wariant choroby Hashimoto) oraz przejściowej nadczynności przechodzącej w przejściową niedoczynność tarczycy. W przebiegu poporodowego zapalenia tarczycy najczęściej występuje przejściowa niedoczynność tarczycy, która w przeciwieństwie do nadczynności, rozwija się później (2-6 miesiąc po porodzie) i trwa dłużej (około roku) a objawy są bardziej wyraziste. Nadczynność tarczycy zazwyczaj rozpoznaje się około 1-4 miesiąca po porodzie i trwa około miesiąc (1).
Poporodowe zapalenie tarczycy jest trudne do rozpoznania, ponieważ może mieć różny przebieg, a objawy nie są specyficzne i zależą od postaci choroby. Mogą być związane z niedoczynnością lub z nadczynnością tarczycy. Do głównych objawów niedoczynności tarczycy należą: wzrost masy ciała, obrzęki, zaparcia, nietolerancja zimna, zaburzenia koncentracji. Natomiast do objawów nadczynności można zaliczyć: utratę masy ciała, drżenie mięśniowe, przyspieszoną akcję serca, czy nerwowość. Należy również wspomnieć, że istnieją dowody, że poporodowe zapalenie tarczycy zwiększa ryzyko depresji poporodowej (2).
Trudności w rozpoznaniu tej choroby związane są nie tylko z niespecyficznymi objawami. Wpływa na to również fakt, że choroba pojawia się w momencie zakończenia poporodowych wizyt położnych, które mogłyby zasugerować badania w tym kierunku (3). I tak diagnostyka opiera się na oznaczeniu przeciwciał przeciwtarczycowych, a także na ocenie funkcji tarczycy na podstawie badań laboratoryjnych i wywiadu medycznego. Obecność przeciwciał przeciwtarczycowych przed porodem istotnie podwyższa ryzyko wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy. Do badań laboratoryjnych należy przede wszystkim oznaczenie stężenia TSH (hormonu tyreotropowego), T3 (trójjodotyroniny) i T4 (tyroksyny) (4).
Leczenie jest odmienne w zależności od postaci choroby. Leczenie fazy nadczynności tarczycy ze względu na małe nasilenie tej postaci jest rzadkie i dotyczy ewentualnie leczenia objawowego, natomiast leczenie postaci niedoczynności tarczycy obejmuje podawanie indywidualnie dobranych dawek tyroksyny przez okres około roku, a następnie monitorowanie stężenia hormonów tarczycy we krwi i badania kontrolne przez około 5 lat.
Poporodowe zapalenie tarczycy to choroba związana z układem immunologicznym i hormonalnym. W ciąży zachodzi wiele zmian w organizmie kobiety, następują liczne zmiany hormonalne, występuje naturalne obniżenie odporności. Organizm kobiety adaptuje się również do rozwijającego w nim płodu, którego komórki przenikają do krwi matki, natomiast po porodzie stan ten ustępuje i możliwa jest nadreaktywność układu immunologicznego, który działa przeciwko własnym komórkom tarczycy (4). Dodatkowo ryzyko znacznie wzrasta przy współwystępującej cukrzycy typu 1 oraz wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy we wcześniejszych ciążach (3).
Selen w chorobach tarczycy działa pozytywnie, zapobiega uszkodzeniom komórek i bierze udział w reakcjach odpornościowych (4). Warto zadbać o dostarczenie odpowiedniej ilości selenu wraz z dietą. Znajduje się on głównie w warzywach, zbożach, jajach, drobiu, rybach, owocach morza i orzechach brazylijskich. Jeżeli chodzi o suplementację selenu, istnieje niewielka granica między dawką terapeutyczną, a toksyczną, dlatego też decyzję tę powinien podejmować lekarz, a sama suplementacja powinna być ściśle monitorowana.
To zależy, ponieważ przebyte poporodowe zapalenie tarczycy jest czynnikiem predysponującym do rozwoju trwałej niedoczynności tarczycy. Szacuje się, że u około 70% kobiet nastąpi nawrót tej choroby, a u 25% posiadających przeciwciała przeciwtarczycowe rozwinie się ona w kolejnych latach (5). Uwzględniając te fakty, kobiety u których wystąpił epizod tej choroby powinny być poddawane badaniom kontrolnym przez następne 10 lat, a w kolejnych ciążach powinny być pod szczególnym nadzorem lekarskim.
Zdarza się, że choroba Hashimoto zostaje zdiagnozowana zupełnie przypadkowo po wieloletnich nieudanych próbach zajścia w ciążę. Przyczyną niepłodności mogą być…