Wpływ kurkumy na przebieg choroby Hashimoto

Kurkuma to roślina, która jest bardzo szeroko wykorzystywana, przede wszystkim jako przyprawa w kuchni azjatyckiej. Jej żółta barwa oraz charakterystyczny smak i zapach jest zapewne znany większości osób. W kuchni najczęściej pojawia się jako składnik popularnej przyprawy curry. Rośliną tą już wiele lat temu zainteresował się także świat nauki. Dlaczego? I czy może ona wpływać na przebieg choroby Hashimoto? 

Kurkuma

Kurkuma, nazywana inaczej kłączem ostryżu długiego czy szafranem indyjskim, należy do rodziny imbirowatych i na dużą skalę uprawiana jest przede wszystkim w Azji. W kłączu tej rośliny znajdziemy wiele zalet żywieniowych – 100 g produktu dostarcza około 390 kcal, a więc jest bogatym źródłem energii. Składa się ona przede wszystkim z węglowodanów (skrobi) – około 70%, w mniejszych ilościach dostarczy nam także białka (około 6%) oraz tłuszczy (około 5%). Znajdziemy w niej także wiele witamin i składników mineralnych takich jak witaminy z grupy B, witaminę C, żelazo, wapń czy potas (1,2). 

Spożycie kurkumy dostarcza trzy rodzaje związków aktywnych do naszego organizmu. Najbardziej cenionym i znanym jest kurkumina. Wykazuje ona bardzo szeroki zakres działania – zarówno na poziomie komórkowym jak i całego organizmu (1). 

Jaki wpływ na zdrowie ma kurkumina?

• Wysoka aktywność antyoksydacyjna kurkuminy wpływa na zahamowanie rozwoju wielu chorób. Jej działanie przeciwutleniające porównywane jest z działaniem witaminy C czy E. Dzięki czemu zmniejsza stres oksydacyjny.
• Posiada ona również działanie przeciwzapalne (3).
• Wpływa na spadek poziomu cholesterolu (4).
• Wykazuje działanie neuroprotekcyjne w chorobie Alzheimera – może zapobiegać, ale również wspomagać leczenie tej choroby (1).

• Posiada działanie przeciwnowotworowe oraz może zmniejszać ryzyko wystąpienia przerzutów w przypadku już występującej choroby nowotworowej (4).

• Działa również ochronnie na nasz przewód pokarmowy. Zapobiega dolegliwościom żołądkowo-jelitowym.
• Wykazuje działanie przeciwbakteryjne.
• Korzystnie wpływa na pracę wątroby poprzez działanie żółciopędne i żółciotwórcze (1).

Kurkumina zawarta w kurkumie należy do związków biologicznych, których prozdrowotny wpływ na nasz organizm jest bardzo dobrze poznany. Jednak problemem w wykorzystaniu kurkuminy polega na jej szybkim metabolizmie w przewodzie pokarmowym oraz na niskiej biodostępności (ilości składnika aktywnego, jaki z podanej dawki dostanie się do krążenia ogólnego oraz szybkości jego wchłaniania). Wykazano jednak, że połączenie kurkuminy z piperyną, która jest głównym składnikiem czarnego pieprzu, może zwiększyć jej biodostępność nawet o 2000% (1,2,4). 

Kurkumina a Hashimoto

Istnieje wiele badań potwierdzających zasadność stosowania kurkuminy w chorobach autoimmunologicznych, ponieważ posiada ona cenne właściwości dla ich leczenia. Choroby autoimmunologiczne, w tym także Hashimoto charakteryzuje występowanie stanu zapalnego. Dochodzi również do podwyższenia stężenia wolnych rodników w organizmie. Z tego względu warto zadbać o dostarczenie składników antyoksydacyjnych wraz z dietą, w tym także kurkumy. Kurkuma dzięki wysokiej zawartości antyoksydantów przyczyni się do obniżenia stresu oksydacyjnego. Wpłynie ona również na regulację procesu zapalnego toczącego się w organizmie na skutek choroby (1). 

Pojawiają się także doniesienia o wpływie kurkumy na zmniejszenie ryzyka rozwoju wola (powiększenie tarczycy) wśród osób, które nie ograniczyły związków goitrogennych z pożywienia oraz o wspomaganiu procesu leczenia wola tarczycy (5). 

Podsumowanie

Kurkuma posiada wiele zastosowań w przygotowaniu dań. Śmiało możemy ją zastosować jako dodatek do ryżu, marynat, sałatek, koktajli czy zup kremów. Jednak kurkuma ma istotne znaczenie dla organizmu nie tylko z uwagi na jej zastosowanie w kuchni, ale i z powodu właściwości prozdrowotnych. Jej działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne, przeciwnowotworowe czy przeciwbakteryjne przyczyni się do wykorzystania kurkumy w leczeniu wielu chorób (1,2,6). Wprowadzenie kurkumy do diety przynieść może także pozytywne efekty wśród osób z chorobą Hashimoto.

Literatura

1. Przybylska S. Kurkumina–prozdrowotny barwnik kurkumy. Probl Hig Epidemiol. 2015; 96(2): 414-420.
2. Yang M., Akbar U., Mohan C. Curcumin in autoimmune and rheumatic diseases. Nutrients. 2019; 11(5): 1004.
3. Aggarwal B. B., Harikumar K. B. Potential therapeutic effects of curcumin, the anti-inflammatory agent, against neurodegenerative, cardiovascular, pulmonary, metabolic, autoimmune and neoplastic diseases. Int J Biochem Cell Biol. 2009; 41(1): 40-59.
4. Al-Suhaimi E. A., Al-Riziza N. A., Al-Essa R. A. Physiological and therapeutical roles of ginger and turmeric on endocrine functions. Am J Chin Med. 2011; 39(02): 215-231.
5. Jawa A., Jawad A., Riaz S. H. i wsp. Turmeric use is associated with reduced goitrogenesis: Thyroid disorder prevalence in Pakistan (THYPAK) study. Indian J Endocrinol Metab. 2015; 19(3): 347.
6. Kocaadam B., Şanlier N. Curcumin, an active component of turmeric (Curcuma longa), and its effects on health. Crit Rev Food Sci Nutr. 2017; 57(13): 2889-2895.

O autorze Marta Banaszak

mgr

Dietetyk kliniczny, absolwentka dietetyki na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Edukator żywieniowy ogólnopolskiego programu “Zdrowo jemy, zdrowo rośniemy”. Posiada bogate doświadczenie kliniczne z zakresu żywienia człowieka.

UDOSTĘPNIJ ARTYKUŁ

udostępnij na facebook-u