Czym jest tyroidektomia?
Tyroidektomia to zabieg operacyjnego usunięcia całości lub części tarczycy. Zwykle zabieg ten wykonuje się w przypadku obecność dużego wola uciskającego drogi oddechowe, rozpoznania nowotworu złośliwego tarczycy lub podejrzanych guzków w tarczycy, a także w przypadku powiększania się wola, mimo stosowania odpowiednich leków a także rozwoju znacznego stopnia powikłań nadczynności tarczycy. Zabieg ten zwykle przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.
Usunięcie części lub całości narządu powoduje jego niedoczynność, dlatego do końca życia trzeba przyjmować hormony tarczycy w postaci tabletek. Leczenie L-tyroksyną w dawce dobowej ustalanej indywidualnie dla każdego chorego jest także podstawą leczenia choroby Hashimoto z jawną niedoczynnością tarczycy (1).
Zastosowanie tyreoidektomii w leczeniu choroby Hashimoto?
Według badań opublikowanych w kwietniu bieżącego roku na łamach czasopisma Annals of Internal Medicine, w niektórych wypadkach operacyjne usunięcie tarczycy może być bardziej skuteczne od tradycyjnego leczenia farmakologicznego.
Guldvog i wsp. przeprowadzili randomizowane badanie kontrolowane na grupie 150 kobiet i mężczyzn, mieszkańców Norwegii, w wieku od 18 do 79 lat, z utrzymującymi się objawami choroby Hashimoto pomimo stanu eutyreozy (stan, w którym poziom hormonów tarczycy i TSH jest prawidłowy) i stosowanego leczenia farmakologicznego za pomocą L-tyroksyny oraz z mianem przeciwciał przeciwtarczycowych anty-TPO powyżej 1000 IU/ml.
Badana populacja została podzielona losowo na dwie grupy. Jedna z grup poddana została zabiegowi całkowitej tyreoidektomii oraz stosowała farmakoterapię za pomocą L-tyroksyny w dawce od 157 μg do 1450 μg na tydzień. Druga grupa natomiast stosowała jedynie leczenie za pomocą L-tyroksyny w dawce tygodniowej od 88 do 1500 μg. W obu grupach na początku badania i po okresie 6, 12 i 18 miesięcy od jego rozpoczęcia oceniono ogólny stan zdrowia, jakość życia oraz oznaczono poziom przeciwciał anty-TPO.
Podczas okresu obserwacyjnego, jedynie w grupie poddanej leczeniu chirurgicznemu zaobserwowano poprawę stanu zdrowia. Po 18 miesiącach obserwacji jakość życia oceniana za pomocą samodzielnie wypełnionego kwestionariusza SF-36 w tej grupie istotnie się poprawiła. Liczba uzyskanych punktów wzrosła z 38 do 64, a różnica pomiędzy grupami wyniosła 29 punktów (maksymalna liczba punktów jaką można uzyskać w tym kwestionariuszu: 100 pkt). Z kolei, wynik uzyskany w skali zmęczenia zmniejszył się z 23 do 14 punktów, przy różnicy między grupami 9,3 punkta. Natomiast częstość występowania zmęczenia przewlekłego zmniejszyła się w grupie poddanej tyroidektomii z 82% do 35%, a różnica między grupami wyniosła 39%.
W grupie poddanej zabiegowi usunięcia tarczycy średnie miano przeciwciał anty-TPO również uległo obniżeniu. Na początku badania stężenie anty-TPO w tej grupie wynosiło 2232 IU/ml. Natomiast po 18 miesiącach wartość ta spadła do 152 IU/ml. Różnica w poziomach anty-TPO pomiędzy grupą badaną i kontrolną wyniosła aż 1148 IU/ml.
Podsumowując, rezultaty niniejszego badania wykazały, że całkowita tyreoidektomia stosowana jednocześnie z leczeniem farmakologicznym w porównaniu ze stosowaniem jedynie leczenia farmakologicznego może istotnie poprawiać jakość życia i zmniejszać uczucie zmęczenia u pacjentów z chorobą Hashimoto. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby ocenić jednoznacznie możliwość zastosowania tyreoidektomii w łagodzeniu dolegliwości towarzyszących chorobie Hashimoto u pacjentów z wyrównanym poziomem hormonów, stosujących do tej pory leczenie farmakologiczne (2).